Dutch Birding volume 26 (2004) no 2

Populatietoename en kans op dwaalgasten bij Ross' Gans

In de eerste helft van de 20e eeuw stond Ross' Gans Anser rossii bekend als zeldzaam met c 5000 exemplaren en werd de soort door overbejaging met uitsterven bedreigd. Mede door beschermingsmaatregelen nam het aantal vanaf de jaren 1960 buitengewoon sterk toe. In 1988 bestond de populatie uit 229 000 exemplaren en in 1998 uit 609 100. Bovendien werd het verspreidingsgebied groter, met name in oostelijke richting. Er kwamen nieuwe broedkolonievestigingen tot 800 km ten westen van Groenland op Baffin Island, NWT, Canada, en in de jaren 1990 overwinterde al bijna een kwart van de populatie in Texas, VS. In recente jaren overwinterde ook een aantal langs de Noord-Amerikaanse oostkust. Na het eerste geval in Nederland op 30 november 1985 nam het aantal waarnemingen van ongeringde, mogelijk wilde vogels in Noordwest-Europa eveneens geleidelijk toe. Dankzij ringonderzoek is bewezen dat wilde Kleine Sneeuwganzen A caerulescens caerulescens Nederland kunnen bereiken; aangezien Ross' Ganzen en Sneeuwganzen in gemengde groepen broeden, trekken en overwinteren is er derhalve geen reden om een wilde herkomst van Ross' Gans uit te sluiten. De kans op uit gevangenschap ontsnapte Ross' Ganzen is echter eveneens gegroeid doordat sinds 1988 het aantal gekweekte exemplaren in Nederland zo sterk toenam dat het dat van Sneeuwganzen is gaan overstijgen.

Arnoud B van den Berg, Duinlustparkweg 98, 2082 EG Santpoort-Zuid, Netherlands
(arnoud.vandenbergplanet.nl)