Het is ondertussen een traditie om in december twee weken naar een warm oord te verkassen, waar een combinatie van zon, zee en natuur voorhanden moet zijn. Dit jaar was de keuze gevallen op Yucatan, het schiereiland in het zuidoosten van Mexico. Yucatan meet ongeveer 300 x 300 km en is dus qua grootte vergelijkbaar met Nederland. Het schiereiland wordt gevormd door de volgende drie staten: Quintana Roo in het oosten, Yucatan in het midden en het noorden en Campeche in het westen. Het schiereiland is beroemd om zijn vele Maya-opgravingen, die vaak gelegen zijn in redelijk ongerepte natuur. In Yucatan vind je ook veel cenotes (sinkholes / grote gaten in de grond met kristalhelder water) waar je tegen een kleine vergoeding kunt zwemmen. In de buurt hiervan is het vaak goed vogelen. Yucatan is zeer groen. Alleen in het noorden was er scrub, maar voor het overige was het schiereiland bebost. Ten oosten van Yucatan ligt het eiland Cozumel, waar veel cruiseschepen aanleggen. Vanuit Europa vlieg je op Cancun, een bekende Amerikaanse spring break-locatie. Via AirBnB hadden we op zes verschillende locaties een accomodatie gehuurd, variërend van een B&B tot een eigen bungalow. Vooraf hadden we een auto gehuurd, die we op konden halen op Cancun airport. De wegen waren over het algemeen goed, maar pas op voor de 'topes'. Dit zijn verkeersdrempels, waarvan je soms hoopt dat de auto niet blijft hangen, en die op de meest onverwachte plekken zijn opgeworpen.
Altamira Oriole Icterus gularis, Puerto Avventuras - Quintano Roo - Mexico, 11 december 2014 (Theo Admiraal)
Een van de acht soorten New World Orioles (Icterus) die je op Yucatan 's winters kunt zien. Naast de Altamira, zijn dat de Hooded, Yellow-backed, Baltimore, Yellow-tailed, Black-cowled, Orchard en Orange Oriole. De laatste is endemisch.
Met de kleur van de rug (zwart, geel/oranje of gestreept) en de hoeveelheid wit op de vleugels breng je de soort op naam.
Yucatan kent een behoorlijk aantal regionale endemen, waarvan geen enkele echt zeldzaam is. Er zijn tien soorten met 'Yucatan / Yucatanicus / Yucatanensis' in de naam. Daarnaast zijn er zo'n 20 soorten die behalve in Yucatan alleen voorkomen in de omringende Mexicaanse provincies of in de buurlanden (Belize en Guatemala).
De meeste van deze soorten zijn te zien in 4 gebieden:
1 - Cozumel. Op dit eiland vind je de Cozumel Emerald, -Vireo en -Wren. Daarnaast een aantal Cozumel-ondersoorten. Bovendien zijn de Yucatan Woodpecker en de Yucatan Amazon hier makkelijker dan op het vasteland.
2 - Rio Lagartos. De uitgelezen plek voor Yucatan Bobwhite, -Wren, Lesser Roadrunner en de Mexican Sheartail. Daarnaast kun je hier met een boot het mangrovegebied in voor een aantal specialiteiten en om je triplist te vergroten met allerlei waders, herons etc.
3 - Sian Ka'an. Ten zuiden van de stad Tulum ligt het 3200 km2 grote natuurreservaat, waar nog Pumas en Jaguars leven. Helaas is het park zelf niet toegankelijk. Alleen langs de Caribische kust ligt een 45 km lange zeer slechte weg met weinig vogel activiteit. Er zijn twee plekken waar je het gebied vanuit het westen kunt benaderen:
- a. Vanuit Felipe Carillo Puerto (100 km ten zuiden van Tulum) kun je de Vigio Chica Road op. Deze eindigt aan de rand van het reservaat. Elke birding trip bezoekt deze plek.
- b. Dichterbij (20 km ten zuiden van Tulum) kun je in de omgeving van de Maya opgraving Muyil het gebied benaderen
4 - Coba. Deze Maya site is goed voor een aantal bossoorten. Bovendien bevinden zich een aantal goede soorten rond de meren en bij de cenotes rond Coba.
x - Calakmul. Veel vogelaars gaan ook naar Calakmul, waar de Ocelated Turkey makkelijk te zien is. Dit gebied lag te veel uit de route. Het zou bijna een hele dag kosten om er uberhaupt te komen. Bovendien zou ik hier verder geen lifers kunnen zien. Deze plek hebben we dus geskipt.
Yucatan Jay Cyanocorax yucatanicus, Puerto Avventuras - Quintano Roo - Mexico, 11 december 2014 (Theo Admiraal)
Een van de mooiere Jays. Dit is een onvolwassen vogel. Vanaf het derde jaar hebben ze een zwarte snavel. Pas uitgevlogen vogels hebben tot de eerste rui een witte kop. Ook de Green- en Brown Jay zijn goed te doen.
Omdat ik vorig jaar in Cuba was geweest en in maart 2014 in bijna drie weken in Costa Rica 475 soorten gezien had, verwachtte ik niet veel nieuwe soorten te zien. Bovendien had ik besloten om het helemaal alleen (zonder gids) te doen. Het bleek dat bijna alle soorten voor Yucatan, behalve de (near) endemics allemaal in mijn Costa Rica boek stonden. Daarom besloot ik de Howell and Webb niet mee te nemen. Een onhandig formaat en veel soorten zijn niet afgebeeld. Van Xeno Canto had ik de geluiden van zo'n 50 soorten gedownload en van Cloudbirders had ik een aantal relevante trip reports geprint.
Met ArkeFly kwamen we, via een tussenstop op Cuba, om 8:00 uur aan in Cancun. De eerste locatie was Puerto Aventuras, ongeveer 90 km ten zuiden van Cancun. Deze plaats had weinig te maken met het echte Mexicaanse leven. Het was een soort compound, compleet met toegangspoort. Het was wel een goede plek om te acclimatiseren en om bij te komen van de jet lag. Er lag een grote golfbaan en die was goed om bekend te raken met de gewone soorten. Beste soorten hier waren Yucatan Jay, Yucatan Vireo, Buff-bellied Hummingbird, Velazques Woodpecker, Northern Yacana, Killdeer, Couch Kingbird en Altamira-, Orchard- en Hooded Oriole.
Velasquez's Woodpecker Melanerpes aurifrons dubius, Puerto Avventuras - Quintano Roo - Mexico, 13 december 2014 (Theo Admiraal)
Zeer algemene specht in Yucatan. Ondersoort van de Golden-fronted Woodpecker, maar zou volgens sommigen een soort status kunnen bereiken. Op Cozumel heb ik ook de Melanerpes a. leei gezien.
De tweede volle dag gingen we via Playa del Carmen met de ferry naar Cozumel. We waren te laat (10:00 uur) om echt leuk te kunnen vogelen. Aan de oostkant liggen de (verlaten) stranden en aan de westkant kun je snorkelen. Bij aankomst hebben we een scooter gehuurd. Er loopt vanuit de hoofdstad San Miguel een weg dwars over het eiland. Hieraan ligt de toegangsweg tot de San Gervasio ruïnes. Dit is een van de betere plekken voor de Cozumel-endemen. Het was te laat en te warm voor de goede soorten en ik was blij toch nog Black Catbird, Yucatan Woodpecker, Yellow-faced Grassquits en Cozumel Wren te zien. Volgens de verslagen kan je langs de weg bij km 6,8 ook alle endemen zien. Dat was mooi, maar de kilometerteller van mijn scooter was kapot! Een paar keer gestopt, maar frustrerend als je niet precies weet waar je moet zijn. Op het eind van de middag naar de snorkelplek in het westen gereden en daar had ik gelukkig twee Cozumel Vireos en een paar Blue-gray Gnatcatchers. Als je goed wilt vogelen op Cozumel, moet je dus een nacht op het eiland blijven. De Cozumel Emerald heb ik gedipt.
Black Catbird Melanoptila glabrirostris, Isla Cozumel - Quintano Roo - Mexico, 12 december 2014 (Theo Admiraal)
Een redelijk algemene endeem, vaak samen me de algemenere Grey Catbird.
De volgende dag ging de reis naar Valladolid, een heel mooi oud 'Spaans' stadje. Onderweg stopten we bij Coba, een van de bekende Maya hotspots. Coba is schitterend gelegen en de ruïnes liggen verspreid over een groot gebied. Je kunt bij de ingang fietsen huren! De bekendste ruïne is de 42 meter hoge piramide, die je nog mag beklimmen, als je tenminste geen hoogtevrees hebt. Toen ik halverwege naar beneden keek, wist ik niet hoe snel ik moest gaan zitten. En het valt niet mee om op je kont naar beneden te moeten!
Een antswarm onderweg leverde een Ruddy Woodcreeper als lifer op. Verder zagen we hier een groep van vijf Plain Chacalacas, mijn eerste Rose-throated Tanager en een Black-throated Shrike-Tanager. Een King Vulture vloog over.
Probeer om 8:00 uur bij Coba te zijn, als de site open gaat. Ik weet zeker dat je dan meer kunt scoren dan ik gedaan heb. Wij hadden geen tijd om de Cenotes aan de andere kant van het meer te bezoeken. Ook hier worden vroeg in de morgen veel leuke soorten gezien.
Maya piramidebij Coba. Coba - Quintano Roo - Mexico, 13 december 2014 (Theo Admiraal)
De charme van dit complex is dat de gebouwen hier nauwelijks gerestaureerd zijn. Coba is nooit door de Spanjaarden ontdekt en is daardoor redelijk ongerept. De 42 meter hoge piramide is de enige in Yucatan die nog beklommen mag worden.
Vanuit Valladolid zijn we de volgende dag naar Rio Lagartos / San Felipe aan de noordelijke kust gereden. De reis duurde langer dan verwacht en ook hier kwamen we te laat aan. Ook hier zou je eigenlijk moeten overnachten. Het gebied ligt erg afgelegen en er is niet veel te doen. De toegangsweg naar Ganaderia San Salvador, die in alle tripreports vermeld wordt, ben ik een aantal keer afgereden, met de nodige stops, maar verder dan een korte waarneming van een Mexican Sheartail kwam ik niet. In de scrub had ik later wel goed zicht op een Orange Oriole en een Mangrove Vireo. Op een aantal veelbelovende plekken nog wel het geluid van de Yucatan Wren afgespeeld, maar alle pogingen waren tevergeefs. Om over de Lesser Roadrunner en de Yucatan Bobwhite maar niet te spreken. Maar dat kwam later gelukkig nog goed. Meer algemene, maar toch leuke soorten in het gebied, waren Tri-colored Heron, Wood Stork, White Ibis, White Pelican, Roseate Spoonbill en Vermillion Flycatcher.
American White en Brown Pelican Pelecanus erythrorhynchos en Pelecanus occidentalis, Rio Lagartos - Yucatan - Mexico, 14 december 2014 (Theo Admiraal)
De Brown Pelican vind je overal langs de kust, terwijl de White Pelican zich concentreert in de lagune boven Rio Lagartos.
Tri-colored Heron Egretta tricolor, San Felipe - Yucatan - Mexico, 14 december 2014 (Theo Admiraal)
Op een boardwalk bij San Felipe (let op: er ontbreken nogal wat planken ...) stond deze reiger netjes op mij te wachten.
Daarna ging de reis via Izamal naar Merida, de hoofdstad van Yucatan en een paar honderd jaar geleden opgebouwd met stenen uit de oude Maya-steden. Izamal was een mooi stadje met alleen okergele gebouwen en zoals zo veel steden in Yucatan gebouwd in de vorm van een schaakbord. In het centrum bevond zich een aardige Maya opgraving. Hier stonden ook een aantal vruchtdragende bomen en daar had ik Yellow-winged Tanager en wat Amerikaanse zangertjes.
Vanuit Merida hebben we 's morgens de opgraving van Dzibilchaltun bezocht. Het was een van de minst indrukwekkende, maar langs het niet toegankelijke eco-pad had ik een groepje schreeuwende Green Jays en tot mijn grote vreugde staken er ook zes Yucatan Bobwhites het pad over. Laat je nooit weerhouden door een ketting die de toegang verspert! Na de siësta zijn we naar het havenstadje Progresso gereden. Daar was een aardig strand en de lagunes en mangroves ten zuiden van de stad leverden leuke soorten op: Forsters Tern, honderden American Flamingos, Lesser- and Greater Yellowlegs, Willets, Short-billed Dowitchers en een paar overvliegende Purple Martins.
Plain Chachalaca Ortalis vetula, Coba - Quintano Roo - Mexico, 13 december 2014 (Theo Admiraal)
De Maya-opgravingen liggen verspreid in een heel groot bebost gebied waar het overal goed vogelen is. Verscheidene Chachalaca's verraadden met een hoop kabaal hun aanwezigheid.
Na twee nachten Merida gingen we op weg naar Santa Elena, een gehucht aan de Puuc route. De Puuc beschaving is van recentere datum (1000 jaar oud) en is bekend om zijn veel decoratievere stijl.
Een stop onderweg bij een gerestaureerde Sisal Hacienda leverde niet zoveel op. Tot 1920 waren er veel van dit soort haciëndas waar, van de vezels van de Agave, touw werd geslagen. Dit leidde tot enorme rijkdom in en rond Merida.
Uxmal was de volgende stop en een van de mooiste Maya opgravingen. In schoonheid doet het niet veel onder voor Chichen Itza, maar het is er veel rustiger. Een Turquoise-browed Motmot en een Yellow-bellied Sapsucker gaven wat afleiding tussen al dit Maya geweld. Uxmal is een absolute aanrader!
Uxmal. Uxmal - Yucatan - Mexico, 17 december 2014 (Theo Admiraal)
Dit complex ligt 60 km ten zuiden van Merida, de hoofdstad van Yucatan. De gebouwen zijn deels schitterend gerestaureerd en het geeft een goed beeld over het leven in een Maya stad zo'n 1000 jaar geleden. Er zijn nauwelijks andere bezoekers en je kunt hier uren ongestoord ronddwalen. Een absolute aanrader, ook voor de hardcore twitcher.
We verbleven in een 'bungalow' op een klein parkje nabij Santa Elena. 's Morgens was het hier goed vogelen. Grayish Saltator, een aantal Black Catbirds, de nodige Yucatan Jays, een Ridgway's Pygmy Owl (ondersoort van de Ferruginous) en een White-browed Wren lieten zich zien in het park. Langs de weg achter het park, had ik in een flowering tree Cinnamon Hummingbird, Canivet's Emerald en Wedge-tailed Sabrewing en in de struiken Blue- en Rose-breasted Grosbeaks. Op de weg een aantal Green-backed Sparrows en tot mijn grote verbazing stak een Lesser Roadrunner de weg over. Toch gelukt!
Rose-breasted Grosbeak Pheucticus ludovicianus, Santa Elena - Yucatan - Mexico, 18 december 2014 (Theo Admiraal)
Niet echt zeldzaam, maar wel een mooi plaatje.
Lesser Roadrunner Geococcyx velox, Santa Elena - Yucatan - Mexico, 18 december 2014 (Theo Admiraal)
Geen superfoto. De vogel liet zich maar even zien, maar wel een hele leuke soort, die met een beetje geluk toch op het hele schiereiland te zien is.
De volgende dag hebben we een aantal kleinere Maya Puuc sites bezocht. Interessant om te zien dat vaak maar 10% van een Maya site onderzocht en gerestaureerd is. Verspreid in het bos liggen nog veel onontgonnen hopen steen, cq ruïnes. In sommige Maya-steden woonden tussen 500 en 2000 jaar geleden meer dan 50.000 mensen! Least- en Yucatan Flycatchers waren leuke soorten. Een Ruddy Quail-Dove kruiste ergens het pad. Naast de veel algemenere White-fronted Amazons had ik eindelijk ook twee Yucatan Amazons. De Spot-breasted Wren reageerde, zoals op meer plekken, heel enthousiast op de playback.
White-fronted Amazon Amazona albifrons, Valladolid - Yucatan - Mexico, 21 december 2014 (Theo Admiraal)
Meest algemene Parrot in Yucatan. Verschilt van de Yucatan Amazon door de hoeveelheid wit op de kop. Bij de Yucatan Amazon loopt het wit door tot boven het oog.
De volgende bestemming was een plek in de middle of nowhere. Een Amerikaan had in de buurt van Valladolid op een kilometer of tien van de beschaafde wereld een huis gebouwd. Onderweg zagen we de tweede Lesser Roadrunner de weg oversteken en bij een stop reageerde de White-bellied Wren heel goed op zijn eigen playback. Op de toegangsweg naar het huis zaten elke dag na zonsondergang een groot aantal nightjars op de weg, die je vanwege het ontbreken van verkeer, in het licht van de koplampen aardig kon bekijken. De Pauraque (geen wit in de vleugel) en de Yucatan Poorwill (wit in de vleugel en een witte keel) kon ik makkelijk herkennen. De Yucatan Nightjar (geen witte keel) was moeilijker, maar die hoorde ik gelukkig ook op mijn laatste bestemming. Vroeg in de morgen was het steeds mistig, zodat ik minder zag dan verwacht en gehoopt. Een Ivory-billed Woodcreeper reageerde onverwacht op de playback van Spot-breasted Wren. Masked- en Black-crowned Tytyras lieten zich makkelijk zien. Een Pale-billed Woodpecker verraadde door zijn gehak zijn aanwezigheid.
Maya piramide bij Chichen Itza. Chichen Itza - Yucatan - Mexico, 20 december 2014 (Theo Admiraal)
Wellicht het meest bekende Maya-bouwwerk. Chichen Itza wordt privaat geëxploiteerd en dat is duidelijk te merken. Het lijkt de Amsterdamse oranjemarkt op Koninginnedag wel. Maar de bouwwerken behoren tot de allermooiste van de Maya cultuur. Toch maar even kijken. Maar, als je tijd hebt om maar een site te bezoeken, dan zou ik naar Uxmal gaan.
De volgende morgen stonden we al vroeg voor de poort van Chichen Itza, een van de zeven nieuwe wereldwonderen. De gebouwen zijn fantastisch maar het complex is een commercieel circus. Honderden standjes proberen allerlei goedbedoelde rotzooi aan de man te brengen. En alles door de familie thuis met de hand gemaakt; ja, ja!! Afgezien van een paar zangertjes viel er qua vogelen weinig te beleven. Vanaf een uur of 11:00 komen de touringcars met resortgasten en cruisetouristen en dan moet je maken dat je wegkomt. 's Middags hebben we een paar uur doorgebracht bij Cenote Oxman nabij Valladolid. Met een trap 15 meter naar beneden en dan lekker zwemmen tussen de vissen en schildpadden. Het leukste op deze plek was een groep Indigo Buntings en een White-eyed Vireo.
Chichen Itza. Chichen Itza - Yucatan - Mexico, 20 december 2014 (Theo Admiraal)
De slang en de arend waren heilige dieren in de Maya-cultuur. In Chichen Itza vind je talrijke schitterende gebeeldhouwde afbeeldingen van beide dieren.
De laatste bestemming was Tulum, gelegen aan zee en grenzend aan het Nationaal Park Sian Ka'an. Onderweg naar Tulum zijn we gestopt bij het meer van Coba. In een vruchtboom een grote groep Yellow-winged en Blue-and-Gray Tanagers. Bij het meer een Northern Waterthrush, wat bekende zangertjes en een Limpkin die zich mooi liet fotograferen.
Limpkin Aramus guarauna, Laguna Coba - Quintano Roo - Mexico, 21 december 2014 (Theo Admiraal)
Bij de Maya stad Coba liggen twee meren waar leuke soorten te zijn. Deze Limpkin zat wel erg fotogeniek te zijn.
De kustlijn van Tulum is volgebouwd met een kilometers lange rij van beachclubs, restaurants, hotels etc. Weliswaar geen moderne hoogbouw zoals in Cancun, maar fraai is anders.
De volgende dag probeerden we via de kustweg het 45 km verre Punto Allen te bereiken. Halverwege zijn we omgedraaid. De weg was te slecht, zelfs voor een huurauto. Het rif komt hier heel dicht aan de kust en je zou hier mooi kunnen snorkelen. Juist gisteren en vandaag waaide het hard, waardoor het water heel troebel was en er te hoge golven waren. Dat was jammer. Een Belted Kingfisher vloog in de lagune. Royal Terns en Magnificent Frigatebirds vlogen af en aan. Die middag maar een beetje gechild onder een parasol op het strand.
Royal Tern Thalasseus maximus, Punto Allen Road - Quintano Roo - Mexico, 23 december 2014 (Theo Admiraal)
Een groep sterns liet zich mooi fotograferen op een uitloper van het rif.
De volgende morgen stond de wekker om half vijf, want ik moest om 6:00 uur in Felipe Carillo Puerto zijn. Het was geen probleem om het begin van van de Vigio Chica Road te vinden. De weg / het pad was 28 km lang en dat was nu net het probleem. Als je niet oppast zit je langer in de auto dan je loopt te vogelen. Het vogelen was heel goed. Bij een meertje langs de route had ik twee Aztec Parakeets, die door de lange staart van ver te onderscheiden waren van de Amazons. Toen ik een zijpaadje in liep, waar wat bijenkasten stonden , liep er opeens een 'steenpatrijs' achtige vogel voor me uit. Voordat ik een foto kon maken was hij in het bos verdwenen...een zichtwaarneming van een Thicket Tinamou! In de buurt van de bijenkasten was het een drukte van jewelste. Red-throated Ant-tanagers en een Tawny-winged Woodcreeper sprongen rond bij een enorme antswarm. Toen ik terugliep naar de auto werd de aandacht getrokken door een klein 'staartloos' vogeltje. Met het afspelen van het geluid van Stub-tailed Spadebill bleek het beest dezelfde taal te fluiten. Dat was een goede soort. In geen van de vele verslagen werd hiervan melding gemaakt. Iets verderop speelde ik lukraak het geluid af van Rose-throated Becard. Niet alleen deze soort reageerde (mannetje egaal grijs), maar ook zijn broer, de Grey-collared Becard (mannetje grijs wit 'gestreept'). De vrouwtjes van beide soorten leken wel op elkaar. Ook een mannetje Rose-throated Tanager liet zich mooi zien. Andere leuke soorten op deze topplek waren Collared Aricari, Plain Chacalacas, Groove-billed Anis, Brown Jays, Yucatan Flycatcher, White-browed Wren, Wood Thrush en twee Ovenbirds. Eigenlijk had ik alleen de Mayan Antthrush en de Grey-throated Chat nog willen zien.
Red-throated Ant Tanager Habia fuscicauda, Vigio Chica Road - Quintano Roo - Mexico, 22 december 2014 (Theo Admiraal)
Meest algemene soort in de buurt van ant swarms.
Rose-throated Tanager Piranga roseogularis, Coba - Quintano Roo - Mexico, 13 december 2014 (Theo Admiraal)
Een vrouwtje. Op het eind van de reis had ik bij Sian Ka'an een mannetje met mooie roze keel.
In de loop van de middag naar het strand van Akumal gegaan. Hier in de buurt nog wat Orioles, een Squirrel Cuckoo en een Blue-diademed Motmot gevonden.
De volgende morgen vroeg naar Muyil gereden. De Maya opgraving was nog dicht, maar in de buurt kon je aardig vogelen. Ik vroeg me af of het gister wel de moeite waard was om zo'n eind te rijden. Omdat we vandaag terug moesten vliegen had ik maar twee uurtjes. In de buurt van een paar huizen stonden wat struiken met bloemen. Hier had ik White-bellied Emerald, een Cinnamon Hummingbird en een paar Grey- en Black Catbirds. Onverwacht zag ik hier ook een overwinterende Northern Cardinal. Als laatste poging speelde ik het geluid van de Grey-throated Chat en tot mijn grote verbazing begon er eentje op twee meter afstand terug te roepen.
Rufous-browed Peppershrike Cyclarhis gujanensis, Santa Elena - Yucatan - Mexico, 18 december 2014 (Theo Admiraal)
Regelmatig gezien op deze reis, maar deze bleef lekker zitten.
Het was tijd om terug te gaan, de koffers in te pakken en richting Cancun te rijden. Via een probleemloze vlucht kwamen we op eerste Kerstdag weer in Nederland aan. Uiteindelijk had ik 171 soorten gezien, waarvan 46 lifers. Zonder het inhuren van een gids was dat geen slechte score. Van alle (near) endemen had ik eigenlijk alleen de Cozumel Emerald, Yucatan Wren, Mayan Antthrush en Ocelated Turkey gemist, terwijl de laatste een geplande misser was. Yucatan is een mooie bestemming, waarbij vooral de combinatie van natuur en cultuur veel mensen zal aanspreken. Niet genoeg soorten voor een birding trip maar prima voor een reisje tussendoor!
Theo Admiraal
5711 views
Reacties:
Door: Jurgen van der Meer, zondag 15 maart 2015 11:41 |
Prachtig verhaal en een schitterende bestemming! Hoe zit het eigenlijk met de Cozumel Thrasher? |
Door: Theo Admiraal, zondag 15 maart 2015 12:05 |
De Cozumel Thrasher is na de laatste grote hurricanes verdwenen. Al 10 jaar zijn er geen waarnemingen meer van deze soort. |
Door: Gijsbert van der Bent, zondag 15 maart 2015 12:06 |
Leuk weer Theo! We moeten maar eens een keertje afspreken. Gewoon in Nederland bedoel ik dan hoor. |
Door: Michel Veldt, vrijdag 14 augustus 2015 13:03 |
Hi Theo, Eindelijk je verslag nog eens in detail gelezen! Heel herkenbaar en je conclusie wat betreft Uxmal onderschrijf ik helemaal. We zijn nu twee keer in Mexico geweest waarvan de eerste keer een rondreis westelijk tot aan Tuxtla Gutiérrez. Indien je zo'n rondje zou doen kan je bijvoorbeeld ook Palenque aandoen (een extreem goede vogelplek en de tempels liggen in vrijwel ongerept regenwoud. Daarnaast kan je naar canyon El Sumidero wat alleen al voor het uitzicht de moeite waard is. Ocelated Turkey hadden we in 2013 in Coba waar de soort voor zover ik weet vrijwel nooit gevonden wordt! Ben nu, na het voltooien van ons Zuid-Afrika verslag, begonnen met een verslag over deze twee reizen, een link zal ik t.z.t. hier posten. Groet Michel |
Door: Redmar Woudstra, zaterdag 15 augustus 2015 18:28 |
Je kunt ook overwegen Guatemala in te gaan naar Tikal en evt. overnachten in El Remate. Tikal is goed voor Ocellated Turkey, Orange-breasted Falcon en meer. Veel echte jungle-soorten. Verblijf je in El Remate (30km zuidelijker, aan de oevers van het meer Petén Itza), dan kun je Cerro Cahui aandoen: een klein reservaat, waar Grey-throated Chat goed te doen is. Daarnaast veel van het gebruikelijke jungle-soorten. De toeristenbranche levert een goede shuttleservice en je kan voor niet al teveel geld van Cancun via Belize City naar Tikal. |