| Previous | Back | Next |
| Name: | Atlantic Great Cormorant / Phalacrocorax carbo carbo |
| Place: | Vlieland, jachthaven |
| Date: | 05 juli 2012 |
| Photographer: | |
| Added: | 05 juli 2012 |
| Determination: | Certain |
| Views: | 6975 |
| Deze tweede zomer? aalscholver zat vanmorgen op de kant in de jachthaven van Vlieland (ik was daar drie dagen). Is dit gezien de vorm van de naakte huid op de onderkaak/snavel een Grote Aalscholver? | |
 |
| Gular pouch angle lijkt inderdaad kleiner dan 66 graden (diagnostisch voor Grote); was er behalve de datum nog een andere reden om dit geen juveniel te noemen? Op Vlieland zijn aalscholvers bodembroeders, meen ik? |
|
| eeh nee ik dacht dat die te veel donkere veerpartijen op de dijen had. Ik verander het op waarn.nl. Best wel gaaf eigenlijk! |
|
| Grappig: http://waarneming.nl/waarneming/view/69617740 |
|
| Grote Aalscholver komt zoals bekend voor langs de Atlantische kusten van Europa en het uiterste noordoosten van Amerika en nestelt op de grond. Aangezien er steeds meer grondbroedende aalscholvers in Nederland komen, niet alleen op waddeneilanden maar ook elders langs de kust, lijkt het me mogelijk dat de kans op vestiging van Grote Aalscholver toeneemt. We kennen een aantal diagnostische kenmerken (wel in DB maar niet in de veldgidsen ge-illustreerd) maar desondanks lijken beheerders en inventariseerders er niet of te weinig op letten. Dat is jammer, want je zou Grote Aalscholver ook op wereldschaal een schaarse soort kunnen noemen, sowieso veel minder talrijk dan gewone Aalscholver. Aan de Zeeuwse kust wordt gelukkig wel opgelet: daar bevonden zich dit jaar enkele 'zuivere' paren van Grote Aalscholver tussen de (gewone) Aalscholvers. |
|
| Inmiddels een beetje weggezakt in de zoeklijst, maar dit stuk staat ook nog op de site: [DB-Actueel Online] Grote Aalscholvers in Nederland . |
|
| Ik betwijfel de diagnostische waarde van dit " hoek" kenmerk. Als je dit loslaat op een grote serie (> 100) in Nederland gefotografeerde Aalscholvers dan zie je geen enkele discrete clustering van scherphoekigen en minder scherphoekigen. In de oorspronkelijke studie kun je dit ook tussen de regels doorlezen. Er is overlap tussen de twee vormen. Het is onmogelijk om ergens een grens te leggen, in ieder geval niet als je alleen maar deze hoek hebt. Dat wil niet zeggen dat je niet meer moet proberen om een grote aal van een minder grote aal te onderscheiden, maar alleen gewapend met een hoek kom je er volgens mij niet uit. Het resultaat van mijn pilot hoop ik later in juli op deze site te kunnen plaatsen want er wel iets anders zichtbaar. Daarover dus later meer. |
|
| Ben benieuwd naar jouw pilot. Er zijn meer kenmerken, zoals biometrie, geluid, glans en bruidskleed, die samen met het hoekkenmerk onderscheidend zijn. Ze worden besproken in het nieuwe Sound Approach-boek, Catching the Bug, met kleurenplaten van Killian en geluidsanalyses van Magnus. |
|
| Bruidskleed? Is er ook een bruidegomskleed? |
|
| Witte veren doen me nu eenmaal meer aan een bruid dan aan een bruidegom denken... Maar zoals bekend hebben zowel mannetjes als vrouwtjes korte tijd in het vroege voorjaar witte veren op kop en dij ('courtship' kleed), bij gewone Aalscholver langere en meer witte veren en eerder in het jaar dan bij Grote. |
|
Citaat uit: Van Eerden, M.R., van Rijn, S. and Keller, V. (eds.) 2011. Proceedings 7th International Conference on Cormorants, Villeneuve, Switzerland 23-26 November 205, Wetlands International-IUCN Cormorant Research Group, Lelystad. --> "Marion & Le Gentil (2006) found genetic evidence for the existence of a third subspecies which they named P. c. norvegicus. This subspecies was mainly found in Norway (north of Skagerrak) and Brittany (France), but the subspecies also occurred in colonies near to the sea in Sweden, Denmark and The Netherlands." Het hierboven genoemde artikel (zelf niet gelezen, wie wel?): http://direct.bl.uk/bld/PlaceOrder.do?UIN=186805596&ETOC=RN&from=searchengine |
|
| Als je ze naast elkaar ziet is het verschil erg opvallend. Alleen die enorme poten van de grote al... Kijk nog maar eens naar de plaatjes op deze site uit IJmuiden van 9 maart 2009. |
|
| In de praktijk werkt de gpa (de hoek omlaag van de naakte huid) prima, vooral met de hulp van foto's, maar ik heb er soms problemen mee: de precieze hoek vind ik vaak lastig te bepalen vanwege de kophouding of de niet goed in te schatten horizontale 'snavelopeningslijn' en je hebt te maken met een overlap bij 66-72 graden. Bij veel exemplaren vormt de hoek echter ook zonder liniaal een duidelijk kenmerk dat alle andere kenmerken overbodig maakt (bij Grote is een hoek van 38 tot 72 graden geregistreerd, bij onze Aalscholver van 66 tot 111). Noorse norvegicus lijken qua grootte en habitatkeuze op Grote maar zouden meer aan Japanse Aalscholvers verwant zijn dan aan Grote. (Uit: Constantine et al 2012: 'Catching the Bug'.) |
|
| Een zojuist gepubliceerd artikel van Andre de Baerdemaeker is in deze discussie interessant. Het is getiteld 'Grote Aalscholver in Nederland: minder zeldzaam dan gedacht?' (Sula 25 nr 1: 1-11, 2012) en bevat behalve een 'update' van alle gevallen tot en met 2008 (het laatste jaar waarin Grote door CDNA werd beoordeeld) ook informatie over biometrie (handig voor musea en ringers) en alle broedgevallen (na het eerste in 2008 werden in 2009-11 o.a. een hybridepaar en 13 'zuivere' paren van Grote bekend). |
