Nadat ik ooit in het verleden al eens een Lammergier had gemist op Texel door het slechte weer, zag ik nu weer de bui hangen (letterlijk). Wat zonk de moed me in de schoenen als ik door mn scoop door het geopende portierraam naar een bijna uitgestorven akker probeerde te kijken en de slagregens zowel mn telescooplens en mn gezicht probeerden te verzwelgen. En oh wat was ik blij dat, ook ik maar als een mak lammetje, achter de andere auto's aanreed richting Renvogelveld. En dat zonder app, bericht, belletje, of wat dan ook. Getuige bovenstaande foto (zie geheel links op het randje) kwam alles toch nog goed!-) Een heerlijke twitch! |