Positie van het schip op 30 juni om 23.15h Nederlandse tijd
28 juni
We maken een landing op Karaginsky eiland. Op het strand staan pootafdrukken van een schijnbaar forse Bruine Beer die er wel heel erg vers uitzien, maar een scan over de wijde omgeving levert geen beer op. Dit is de laatste keer dat we vrij kunnen rondlopen, hierna is het elke keer beregoed, en moeten we als groep bij elkaar blijven.
Pootafdruk van Kamtsjatka Bruine Beer Ursus arctos beringianus, Karaginsky Eiland (A. Fergus)
Hoewel zo'n 6000 kilometer van de oostgrens van de WP is het merendeel van de (onder)soorten die hier zitten dwaalgast in de WP. Hier de ene na de andere Bering puntje-puntje-puntje, Pacific etc en kamtschatschensis enz (wat zijn er trouwens een vracht verschillende wetenschappelijke namen om dit schiereiland mee aan te duiden!) Een perfecte studeerplek voor de WP-georiënteerde vogelaar. Zet mij niet in een tropisch regenwoud, maar hier kan ik aardig los.
Ik mis daardoor wat soorten die de groep wel pakt omdat ze meer van het eiland verkennen, maar ik verwacht franjepoten, Kleinste Jagers aan de grond en Bruine Lijsters nog wel tegen te komen deze trip. Langs het strand liggen Pacific Eiders (whaahh), in het gras direct daarachter zingende Oostelijke Gele Kwikken van het tschutschensis type (hmmm) en in de poeltjes sakhalina-achtige Bonte Strandlopers (lekkerrrr). Hier kan ik niet bij weglopen. Wat blijken die vrouwen Pacific Eiders kenmerkende beesten! Naast die idioot lange kop met bultig voorhoofd hebben ze een lange en slanke nek in vergelijking met Eider (geen directe vergelijking uiteraard, maar ik meen ze redelijk te kennen). Verder zie ik nog een paar dingen die ik op meer exemplaren wil testen, maar dat er een ferme kenmerkenset uit de distilleren valt, lijkt wel duidelijk.
29 juni
De planning van expeditieleider Rodny in samenwerking met de kapitein om er steeds weer het beste uit te halen is elke keer weer verbluffend. Ik ben gek op strategieën en planningen, en ben daar ook best een zeikerd in als ik het niet zelf kan bepalen. Deze gasten weten steeds weer mijn duimen omhoog in te krijgen, wat een vakwerk!! Op een bijna militaire manier wordt elke te bezoeken plek gedurende een briefing uitgelegd, inclusief gedetailleerde getekende kaart en wat te verwachten. Is de briefing 9.15 aangekondigd, dan begint Rodny ook exact om 9.15 hr. Hij staat naast de klok en went zijn blik er de laatste minuut geen moment meer vanaf. 3-2-1; Hello everbody ...
Crested Auklet Aethia cristatella, Verkhoturova Island (G. Breton)
Verkhoturova eiland is het volgende doel: vanaf het schip zijn de grote zwermen Crested en Parakeet Auklets al te zien, die op een afstand aan zwermen Spreeuwen denkend. Eerst varen we rustig met de zodiacs langs de groepen Auklets, voor de fotografen is het weer bal (zoals elke dag eigenlijk). Aan land kunnen we langs de kolonies lopen. Dit is ook 1 van de weinige plekken waar Horned Puffins op een te bereiken plek broeden, ze zitten op steilere, meer zeekoetklif-achtig terrein (in tegenstelling tot de gedreunde deze trip alom aanwezige Tufted Puffins en natuurlijk de Atlantische gewone Papegaaiduiker).
Tufted Puffin Fratercula cirrhata, Verkhoturova Eiland (M. Kelly)
Op het eiland sta ik te praten met Evgeny. Hij verteld me dat de situatie op het eiland de laatste jaren op één punt drastisch veranderd is (hij is de enige mens die er jaarlijks komt en sowieso dé expert van de ecologie van de Russische Oostkust). Slaty-backed Gulls zijn er namelijk komen broeden en blijkbaar staan we, hoe toepasselijk, wat dicht bij de nesten. Regelmatig komt er zo'n bulk recht op ons afvliegen, het laatste moment afbuigend, waarbij de drukgolf af en toe voelbaar is. Overal langs de Siberische oostkust neemt deze soort enorm toe, waarschijnlijk door de toegenomen visserij. Vanuit het WP-zeldzaamheden-zoekoogpunt wat dubieus goed nieuws, want voor een aantal soorten hier ongetwijfeld minder tof. Het vergroot logischerwijs de kans dat er 1 'over de noord' Europa bereikt. Dat moet voor deze sterk pelagische meeuw uiteraard in de zomer gebeuren wanneer de rand van het Siberische vaste land ijsvrij is. Het lijkt me voor een juveniel (die hier erg laat in het seizoen vliegvlug worden; nu net de eerste kuikens), of een eerste zomer wat veel gevraagd. Die eerste zomers zien er zonder uitzondering enorm gesleten en gebleekt uit incl de slagpennen; niet echt een verenpak waarmee je ver komt. Ik zie het, als het al gebeurd vooral oudere exemplaren doen (en tot nu toe zijn het ook alleen (sub)adulten die in Europa zijn vastgesteld), maar laat het tegendeel maar bewezen worden ...
Terug aan dek zetten we koers voor een volgende landing: Bruine Beren! Een forse blow lijkt bijna vanaf het voordek te komen. Ik denk dan ook even dat Olga, onze fors uitgevallen Russin haar neus ophaalde, maar over de reling kijkend zie ik de rug van een enorme Grey Whale echt pal naast het schip! De bijna vlakke rugvin en de vage kleur laten zelfs mij deze eenvoudig determineren. Wat een beest!! Achtereenvolgens en soms tegelijk zijn vanaf dat moment binnen een paar minuten vanaf het dek Bultrug, Orka's en 7 Bruine Beren te zien. We liggen een kilometer uit de kust van het Noord-Kamtsjatka-vasteland en de kust is prima te zien. Sommige beren beklimmen rustig en voor het oog bizar soepeltjes de bijna verticale kliffen, waarschijnlijk om de nesten van de daar broedende Slaty-backed Gulls te bereiken. Hier zitten de meeuwen op de kliffen; op de eilanden waar geen beren kunnen komen zitten ze op de vlakkere delen.
Orka Orcinus orca (J. Ross)
Na een wel heel indringende briefing van Rodny gaan we aan land, terwijl er meerdere beren in de buurt zijn. Rodny noemt het een minimaal en berekenend risico, niemand mag zich van de groep afzonderen. De beren zijn nog niet zolang uit hun winterslaap gekomen hier en zijn minstens nog wat hongerig. Een week geleden is in Kamtsjatka een visser het maal van een Bruine Beer geworden, maar veruit de meeste beren rennen weg als ze mensen zien, moeten we van Rodny geloven. We lopen langs een stroompje naar een iets verhoogt vlakker deel om goed overzicht te hebben. Het landschap is sprookjesachtig; een vallei begroeid met dwergdennentje en andere dwerggroei-scrub, aan de randen aangezet met hoogopgaande hellingen. Zang van Noordse en Bruine Boszanger is alom, met af en toe een Beflijsterachtige strofe van een Bruine Lijster. Hier op zeeniveau liggen nog grote plakken sneeuw in de beschutte delen. Een hoogblonde en best wel mager uitziende Bruine Beer loopt voor ons langs het stroompje, langzaam kruipen we dichterbij en de beer doet hetzelfde. We stoppen op een wat verhoogt vlak stuk en gaan zien wat hij gaat doet. Al blaadjes etend (afknapper ...) loopt hij in onze richting. We staan wat verhoogt en de beer verdwijnt onder ons achter een sneeuwrand, we kunnen nu niet zien of hij de helling opkomt en dan ineens tien meter voor ons staat. Rodny, gewapend met stok en pepperspray loopt naar de rand en ziet niets. Dan komt de beer op een andere plek de verhoging op; kijkt ons van een meter of 50 onderzoekend aan en snuift diep. Camera's ratelen. Dat geluid doet hem misschien aan ander geratel denken en gaat er vandoor.
Kamtsjatka Bruine Beer Ursus arctos beringianus (J. Ross)
Hier schijnt nog op Bruine Beren gejaagd te worden, ik vraag me alleen af door wie; er is geen menselijke bewoning in de wijde omgeving te vinden. Even verderop loopt de volgende beer, een diepbruine dit keer met een enorme dikke kop en kont. Hij kijkt geen moment naar ons op (ik heb sowieso de indruk dat die beesten geen beste ogen hebben). Wat er nog van het imago van de brute beer aan over was verpulvert deze jongen vervolgens compleet; hij graast! Op mijn foto's in de laagstaande zon kleuren zijn ogen mooi diepbruin, een pluk gras steekt uit z'n bek als bij een koe ..., ik heb m'n vinger op de delete maar kan me net beheersen.
30 juni
100 soorten zijn een feit. Dus kom hier niet heen voor pagina's vol kruisjes; hier is het kwaliteit ver boven kwantiteit.
In de vroege ochtend blazen we full speed, met de neus van de zodiacs ferm omhoog over een vlakke zee richting Tintikun Lagoon. Dit is de zoveelste plek op rij deze trip waar je als (WP-)vogelaar normaal alleen maar van kan dromen, om maar weer te zwijgen van het landschap te zwijgen. Tintikun Lagoon is een soort kleine fjord dat naar de zee toe is afgegrendeld door een zandbank, maar een stroompje doorsnijdt de zandbank en geeft bv de zalmen toegang tot de fjord en het achterland.
Tintikun Lagoon (A. Fergus)
Het stroompje is net diep genoeg om met de zodiacs doorheen te kunnen. Door het heldere water zie ik veel platvissen, een soort sterk getekende Bot. Langs de fjordrand stijgen begroeide hellingen op. De begroeiing is nergens hoger dan een meter, maar dit is hier toch habitat voor typische taigasoorten. Het ritselt van ('nominaat') Noordse en Bruine Boszangers. Bruine verwacht ik nog in lage scrub, maar om bak ken met Noordse te zien zitten zingen in kniehoge dwergdennetjes is even wennen. Van Finse Blauwstaarten ben ik gewend je een nekhernia te moeten turen; hier zitten ze in dezelfde lage muk te zingen. Alle 3 de mannetjes die ik goed zie zijn van het 'dull' type (wat niet leeftijdbepaald zou zijn), toeval of ..? Ik meende even een Haakbek te horen, maar hou dat voor mezelf; hoewel in de range niet erg waarschijnlijk hier leek me en rare dingen zeggen kan altijd nog. Even later staan we met de hele groep naar een -uiteraard tamme- vrouw Haakbek te kijken die knoppen eet van Elsachtige dwergboompjes. Bruine Lijsters en Roodkeelnachtegalen beginnen bijna te wennen, maar dankzij de Chinezen zijn ook Dwerggorzen hier inmiddels schaars. Meer moeite moeten we doen voor Bergheggemus (ook zo'n typische natte droom DT-soort ...). Het blijft bij slechts één zangetje vanaf de helling en een vluchtwaarneming, hopelijk later meer! Langs de oevers zitten veel Harlekijneenden en Stejneger's Grote Zee-eenden, naast Middelste en Grote Zaagbek en leuke aantallen Toppers.
Terug in het schip pak ik snel een bak koffie en sprint weer naar buiten: Kittlitz Murrelet-terrein! Het anker is nog maar net gelift en ik zie al kleine, rap kantelende alkjes voor ons uitvliegen, maar zie er verder gaan zak aan. Hier kan het weinig anders zijn maar het duurt even voordat er op zee zittende exemplaren worden gezien, sommige blijven gelukkig leuk lang zitten, alksoort nr. 12 en we zijn nog maar halverwege! (13 als we Kuril Guillemot als soort beschouwen, maar wat mij betreft sowieso 13; soort of ondersoort is zo arbitrair; het is een taxon!). Vanaf nu zal de alkenteller misschien stokken, maar er is nog goeie kans op Least Auklet en helemaal in het noorden (Arctische) Zwarte Zeekoet (please!!).
Nils van Duivendijk, voor BirdingBreaks verslaggever vanaf het dek van de Sprit of Enderby in de Beringzee, 30 juni 2015
3823 views
Reacties:
 |
| Heel gaaf om een groot deel van mijn Kamchatka-reis uit 2012 terug te lezen in jouw verslag. Erg gaaf! |
| Gewijzigd op: 2015-07-05 12:39:34 |
|
| Leuk zo'n gekopieerd idee! Niet alleen is dát niet heel erg chique, maar als Harvey dan enthousiast verwijst naar zijn eigen reis in de reactie hierboven, wordt hij klaarblijkelijk van verschillende kanten "aangesproken" (het staat bewust tussen aanhalingstekens) of hij dat maar niet wil weghalen, zodat mensen kunnen denken dat dit origineel is van DB en BB. Het blog op de DB site begon in 2011 aan de hand van een idee van Inezia Tours om een dubbelblog van de West Pacific Odyssey en de Atlantic Odyssey neer te zetten. Dat werd goed gelezen en een paar jaar later klakkeloos gekopieerd door Birdingbreaks met medewerking van Dutch Birding. Nu hetzelfde bij dit blog. Ik denk dat vogelreizend Nederland meer gebaat is bij verschillende organisaties die elk hun eigen ideeën en initiatieven ontplooien, niet bij één partij die dat wel doet en een andere partij die dat maar klakkeloos kopieert. Een prachtige reis die Nils aan het maken is, daar niet van, maar dit is zo weer zo jammer.... Het originele blog staat hier te lezen overigens: http://www.ineziatours.nl... Dit kritische commentaar zal overigens naar alle waarschijnlijkheid snel verwijderd worden, lees het dus zolang het kan :-) Hartelijke groet, Pieter van der Luit |
|
| Ik heb voor de zekerheid vast een kopietje gemaakt, Pieter... Het lijkt me toch goed om eens met de redactie van DB uitgesproken te hebben waarom sommige zaken wel en andere niet worden genoemd op dit platform. Jij bent naar eigen zeggen origineler (dat neem ik voor het gemak dan maar even aan), maar de organisatie van Birding Breaks lijkt dan weer slimmer want die heeft het telkens weer geregeld dat ze hier op de DB-site exposure creëren. Of zie ik dat verkeerd? Op mij komt dit jaarlijks terugkerende zuurtje wat vervelend over en ik denk dat het je tekort doet, maar wellicht is dit een bewuste keuze en is deze vorm van reageren op BB-activiteiten ook een manier van 'exposure' creëren? |
|
| Het spijt me Pieter dat je je zo persoonlijk aangevallen voelt bij het prachtige verhaal van Nils. Het lijkt mij een mooi gebaar naar de rederij - die dit voor hem mogelijk heeft gemaakt – om een breed publiek te interesseren voor zo’n schitterende reis. Nils schrijft het blog met liefde, want zo’n reis maak je maar eens in je leven. Laurens Steijn - BirdingBreaks.nl |
|
| Dag Pieter, Is je ervaring dat kritisch commentaar direct verwijderd wordt op de DB-site? Dat is niet mijn ervaring, ik schat in dat je reactie gewoon blijft staan, we gaan het meemaken. Hoezo is het jammer en niet chique dat drie jaar later weer een blog verschijnt van deze fantastische trip? Lezers bepalen zelf wel of ze het saai vinden om na drie jaar weer een blog uit die hoek te lezen. Ik moet bekennen na drie jaar niet meer alles op een rijtje te hebben en het niet erg te vinden weer wat over die regio te lezen. Als jij dat wel jammer vind lees je toch niet? Dat lijkt me een stuk betere oplossing dan onnodig cynisch en zuur te gaan doen onder het blog. |
|
| Maar Pieter heeft wel een punt dat de link naar dat eerdere blog in de posting van Harvy is weggehaald, toch? (staat er overigens nu weer in zijn eigen posting), en eeh niks is origineel, ik maakte een soortgelijke reis (maar dan iets uitgebreider http://94.209.207.109/Apa... ) trip al in 2004 met aan boord zo'n beetje alle vogelreisorganisaties die er toen bestonden. Het maakt niet uit, gelukkig is het aanbod van klanten groot genoeg waardoor er plaats is voor meer dan een organisatie en deze schitterende reis meerdere malen gemaakt kan worden. |
| Gewijzigd op: 2015-07-06 19:52:28 |
|
| Dit soort tenenkrommende discussies ("petje op, petje af") kan natuurlijk vrij snel tot het verleden gaan behoren (i.p.v. minimaal elke twee jaar terug te keren) door het DutchBirdingBreaks kartel te doorbreken en de verschillende reisaanbieders gewoon weer voor hetzelfde bedrag hun infomercials te laten plaatsen. Overigens inderdaad een meeslepend blog van Nils en zonde dat de blijvende problemen bij Dutch Birding zichzelf transparant en geloofwaardig te houden daar nu - ook door mij - afbreuk aan doen. ps Nu weer iemand uit Pieters kamp pps Max als wijze oude man - love it! |
|
| Een blog van een aansprekende vogelaar uit eigen geledingen, zoals Nils van Duivendijk, naar een locatie als Kamchatka met speciale aandacht voor determinatie en droomsoorten als Roodkeelnachtegaal, is voor ons als Dutch Birding een buitenkans die wij onze lezers niet willen onthouden. Het plaatsen van een blog/artikel op onze website is overigens niet voorbehouden aan slechts één partij (zie ook de reactie van Debby hier: http://www.dutchbirding.n... ). Het is aan eenieder vrij om met een initiatief te komen voor het plaatsen van een blog/artikel. In overleg met webredactie en/of bestuur zal worden bezien in welke mate een initiatief bij draagt aan de doelstellingen van Dutch Birding. Dutch Birding verwijdert of past geen reacties aan. Slechts in uitzonderlijke gevallen, zoals het beledigen van personen, zal de auteur worden verzocht om de reactie aan te passen of te verwijderen. Marten Miske, namens het bestuur Dutch Birding |
|
| Mijn laatste reactie: Kennelijk gaat het aan zo goed als iedereen voorbij dat het reisverslag zelf niet het issue is, maar het stelen van het blog over dergelijke reizen. @sander en Marten: ja reacties worden verwijderd of aangepast. Ook valt met op de de reageerders het geen probleem vinden dat er wat gejat wordt, als het maar leuk is. Lijkt me dat ik daar niets aan toe te voegen heb. @Marten: ik heb het zojuist nog even nagezocht, maar ik heb een mail van DB voorzitter Arjan van Egmond ontvangen over het adverteren door Inezia bij DB. Uitsnede uit die mail: (letterlijke tekst) "de verstoorde verhouding weer houdt ons om in te gaan op dit verzoek." Het genoemde verzoek gaat over het willen plaatsen van een betaalde advertentie in het DB blad. Dit wordt geweigerd wegens "te concurrerend voor Birding Breaks" (letterlijke tekst). Ik vind dit niet echt een open deur voor adverteerders, jij wel? Ik wens iedereen veel plezier met het prachtige blog van de hand van Nils; ik hoop ook dat iedereen beseft dat zonder de inspanning van Inezia Tours een paar jaar geleden dit blog er mogelijk nooit geweest zou zijn. Hartelijke groet, Pieter van der Luit |
|
| @Marten, kan/mag een reisorganisatie foto's met een link plaatsen in de fotogalerij om zo belangstelling voor haar organisatie te genereren? Ofwel het betere pluggen van eigen werk zoals enkele fotografen plegen te doen, ik noem geen namen ;-), maar dan met een commercieel tintje. |
|
| Dag Pieter, Als webredacteur en medeverantwoordelijke voor de inhoud van deze site (inclusief BB-blog), deel ik je mening dat zowel het fenomeen blog als het onderwerp ervan geen originaliteitsprijs verdienen. Dat gezegd hebbende: er rust geen patent op bloggen en ook niet op bloggen over een onderwerp Beringzee e.o. Gelukkig maar. Er is geen patent, dus van het nogal zwaarbeladen 'stelen' van een idee is geen sprake. Nils' en BB leveren hun eigen inhoudelijke bijdrage aan onze site in 2015, bedienen daarmee een bepaald vogelaarspubliek vandaag de dag, en als zij dat op deze site willen doen én DB er als door vrijwilligers gerunde stichting ook nog iets aan overhoudt, juichen wij dat uiteraard toe. Toén was jij de grote innovator door als eerste met een blog over deze unieke bestemming te komen. Voor jou en andere partijen met een commercieel belang geldt dat ze zich niet gehinderd moeten voelen door wat de concurrent bij ons doet, maar dit juist als een uitdaging moeten zien om met iets beters op de proppen te komen. Je bent van harte welkom om de DB-site als podium te gebruiken om je grote, in dit geval niet zo innovatieve, concurrent voor te blijven! Het met linkjes pluggen van je eigen zaak op een pagina van de concurrent vinden wij gewoon niet zo leuk en dat waardeert je concurrent natuurlijk ook niet. Wij noemen het sluikreclame en om Wouter Puyk's vraag te beantwoorden: nee, in principe niet, daar controleert de fotoredactie tegenwoordig strenger op (en ja, je zult vast wel ergens een link kunnen vinden die is blijven staan, doe geen moeite). De rest is hierboven vast al eens gezegd. Mvg, Garry Bakker, webredactie dutchbirding.nl |
| Gewijzigd op: 2015-07-07 17:07:44 |
|
| Ik heb de afgelopen jaren me onthouden van commentaar op de polemiek / animositeit die is ontstaan tussen de grootste twee vogel- / natuur- / expeditiecruise aanbieders van Nederland, in alfabetische volgorde: BirdingBreaks en Inezia Tours. Ik heb met veel liefde en plezier voor eerstgenoemde drie reizen begeleid (Syrië 2008-2010) en met evenveel liefde en plezier voor laatstgenoemde inmiddels vier (Atlantic Odyssey 2012, Sri Lanka en Slowakije 2014 en Polar Bear Special, Svalbard 2015). Ik heb zelf helaas moeten constateren dat Dutch Birding een dubieuze rol speelt bij de gememoriseerde animositeit. Althans, tot op de dag vandaag is mij volstrekt onduidelijk waarom, bij de ontdekking van de eerste Slobeend voor Argentinië en daarmee de meest zuidelijke ooit, de (enthousiaste en onschuldige) verwijzing naar de ineziablog (met daarop het uitgebreide verhaal van de ontdekking, plus foto's), in de aanvullende info is verwijderd. Voorzover ik weet is het aan mij om te bepalen wat ik in de aanvullende info van een 'piepje' zet - en ik heb daar nog nóóit eerder of later ooit commentaar op gehad. Dit moest me toch even van het hart. En vanaf nu onthoud ik me weer van commentaar en ga door met het (incidenteel, maar met bijzonder veel plezier) leiden van vogelreizen! |
