Tijdens de vele reizen die ik nu al vanaf de midden jaren tachtig maak komen, bijvoorbeeld tijdens de soms lange wachttijden op vliegvelden of tijdens transport, altijd een aantal soorten ter discussie waarvan het een mysterie is of ze ooit nog ergens te zien zullen zijn op deze aardkloot. Ook de Blackthroat (Lucinia obscura) kwam altijd trouw op dit soort soortenlijstjes voorbij. Zolang ik mij kan herinneren doet deze soort haar wetenschappelijke naam volledig eer aan. Er ging al jaren een verhaal dat de Blackthroat ooit te zien was op een 'geheime' plek in China die alleen bij 'de explorer' Ben King bekend was. Een andere pionier, Bjorn Anderson, die voor een lange tijd werkzaam was in China, zou de soort op die locatie in vlucht hebben waargenomen. Niet echt een inkoppertje dus.
Het was dan ook groot nieuws toen een mannetje Blackthroat in levende lijve werd gefotografeerd op de universiteitscampus in Chengdu. De vogel werd tijdens zijn eendaagse verblijf op 2 mei 2011 open en bloot gefilmd en gefotografeerd door drie waarnemers. Geheel toevallig vond de bekende ornitholoog Per Alström, terwijl hij met zijn studie naar Phylloscopus en Seicercus warblers bezig was, in datzelfde jaar enkele broedende Blackthroats in twee Panda reservaten in de noordelijker gelegen provincie Shaanxi. Met name deze laatste gebeurtenis deed mijn hart sneller kloppen. Zou het dan toch kunnen om de soort in levende lijve te bezoeken?
Een 'onrustige winter' volgde. Al snel bleek dat er in 2012 een bezoek werd gebracht aan een van deze plekken, genaamd Changquing. (Het andere meer bekende reservaat Foping was vanwege te veel verstoring van de daar aanwezige Panda's voor publiek gesloten, een fenomeen wat zich, naast plotseling optredende aardbevingen in het gebied, herhaaldelijk voordoet en wat het ver vooruit plannen van een reis in de regio bemoeilijkt.) In het voorjaar en de zomer van 2012 werden door bekende Chinagangers foto's gemaakt in Changquing van een paartje. Ik besloot dan ook direct te onderzoeken wie mij kon helpen dit reservaat te bezoeken. Reizen in China is heel anders dan in Europa of de Verenigde staten. Zelf rijden met een huurauto is niet toegestaan en vaak moet je permits regelen voor de parken die je wilt bezoeken. Op de plek van de Blackthroat mogen eigenlijk geen buitenlanders komen maar tot op heden wordt het oogluikend toegelaten. Illustratief hiervoor was het feit dat ik tijdens mijn bezoek als buitenlander niet in een restaurant mocht gaan eten in het aangrenzende dorp. Toen we dit de laatste avond toch deden moesten we wel binnen moesten gaan zitten (25+ graden).
Na een tip van de eerder genoemde Bjorn Anderson die de vogel in 2012 had bezocht (blijkbaar waren zijn flightviews niet 'satisfactory' genoeg) kwam ik in contact met vogelgids en fotograaf Tang Jun. Hij bleek naast twee andere gidsen over de mogelijkheid te beschikken het park gedurende twee dagen te bezoeken. Hij is een gids die weet hoe 'het spelletje' werkt en heeft onder andere gereisd met Hadoram Shirihai, om foto's te maken voor een van diens projecten. Er moest wel een pittige prijs per dag betaald worden om dit park te bezoeken en tevens moest er een plaatselijke gids mee die ons in de gaten hield. Ik was enigszins verrast en bezorgd toen bleek dat waarschijnlijk dezelfde Blackthroat als in 2012 vanaf 8 mei wekelijks werd bezocht door bezoekende groepen vogelaars. Mijn idee bleek verre van origineel en ik moest nog bijna een maand wachten voor ik aan de beurt was!
Op 8 juni vloog ik naar Chengdu, de hoofdstad van de provincie Sichuan. (Ik had, mede door Ben Wielstra's verslag op deze site, namelijk het plan opgevat om in het park Jui Zhai Gou, wat enigszins tussen Chengdu en Changquing inligt, tevens een poging te wagen een andere 'nachtmerrie Nachtegaal' te bezoeken: de Rufous Headed Robin (Luscinia ruficeps). Over het resultaat van deze zoektocht is hier meer te lezen.)
Golden Pheasant Chrysolophus pictus, Changquing N.P., Shaanxi, China, 12 juni 2013 (Max Berlijn)
Blood Pheasant Ithaginis cruentus, Changquing N.P., Shaanxi, China, 12 juni 2013 (Tang Jun)
Op 11 juni arriveerden we bij het kleine hotelletje buiten het nabij gelegen dorp, nabij de eerste gate van dit park. De volgende morgen om 06.00 uur haalden we onze vereiste gids Jack (Zang Yongwen) op. Hij bleek zeer kundig te zijn en was betrokken bij de ontdekking van Per in dit park, dus dat leek goed nieuws. Wat me wel zorgen baarde was dat mijn vrees dat het al twee jaar lang om één en hetzelfde mannetje gaat dat daadwerkelijk gezien wordt bewaarheid bleek... Gedrieën reden we in de jeep van Tang gedurende een uur omhoog. De weg was geweldig, met vele vogelsoorten die voor mij nog nieuw waren, maar waar ik me geen tijd voor gunde ("eerst het werk, dan het meisje"). Niet te missen waren echter de Goudfazanten die rustig op de weg bleven foerageren; het merendeels niet uitgekleurde mannen, maar wel een lifer voor me (ik tel geen C soorten).
Na een uur stopten we bij een zijvallei en mij werd verteld deze zijvallei omhoog te gaan lopen, gedeeltelijk door een klein bergbeekje. Mijn klimkunsten zijn voor ingewijden bekend, maar het deed de twee Chinezen de wenkbrauwen fronsen toen ik mijn Lexistick uitschoof... Na een uurtje strompelen en onderweg een Firethroat geprobeerd te hebben (deze gaf niet thuis) kwamen we aan op DE plek. Rugzakken af en wachten. Gelukkig was het weer redelijk, droog en niet al te koud (2400 meter), maar er stak wel een briesje op.
Zang/Jack had verteld dat dit mannetje de laatste dagen moeilijker was geworden omdat het vrouwtje op de eieren zat (heb ik weer, ik had hier gisteren moeten wezen). Er waren drie dagen geleden zes(!) Chinese fotograven geweest die niets konden uitrichten. Als klap op de vuurpijl haalde Zang maar liefs drie(!) verschillende taperecorders uit zijn tas en begon die redelijk ongecontroleerd af te spelen... Een minuut na het afspelen van de eerste strofe vloog er een vogel met donkere bovendelen rakelings langs mijn oor. Zou dat hem geweest zijn? Een lange stilte volgde. Rond 08:40 riep Zang ons dat hij de vogel iets verderop had gehoord. Bij aankomst hoorde ik de vogel van dichtbij zingen. Dit bleek het begin van een 6,5 uur durende strijd tussen mij en de vogel. Hierbij ging het er mij enkel om de vogel gedurende een kleine periode vrij in de kijker te krijgen. Maar de vogel leek alles in het werk te stellen om dit te voorkomen.
Alles probeerde ik. Bijvoorbeeld midden in een bamboe bosje zitten (Zang leek opeens mijn hand te fotograferen, maar er bleek op 10 centimeter een heuse adder te liggen). Zang probeerde de vogel over het pad te lokken met tape (Zang kon de afspeelknop in mijn ogen, ook op mijn verzoek, maar niet bedwingen). In deze periode zag ik de vogel eenmaal door de bamboe schieten en twee maal vrij (in de kijker) vliegen. Hierbij was het wit in de staart goed te zien. Maar ik was niet tevreden. Rond 14:30 stond ik op het pad, terwijl de vogel naast mij zong. Hij reageerde niet meer op de tape en leek volledig zijn eigen gang te gaan. Plots besloot hij toch uit de bamboe te komen en enkele seconden vrij op een tak zeer laag bij de grond naast het pad te gaan zitten. Yihaaaaaa!!! Missie geslaagd! Ik had de vogel eindelijk van opzij in de kijker gezien en het had me nog een half uur minder gekost dan de Rufous Headed Robin eerder deze week ook.
Blackthroat Luscinia obscura, Changquing N.P., Shaanxi, China, 4 juni 2013 (Tang Jun)
Blackthroat Luscinia obscura, Changquing N.P., Shaanxi, China, 4 juni 2013 (Zang Yongwen)
Happy Max
Plek waar ik de Blackthroat twee keer zag
Na dit event was het op voor de dag en besloten we al vogelend naar beneden te gaan, eerst lopend en later met de auto. Goudfazanten waren nog talrijker dan in de ochtend en als klap op de vuurpijl zagen we twee geweldig mooie mannen Koklasfazant open en bloot op de weg. Tang scande onophoudelijk open plekken; eerder in mei had Mark Beaman van Birdquest met zijn groep een Panda gezien nabij deze plek, een soort die zelfs Tang nog nooit had waargenomen.
Koklass Pheasant Pucrasia macrolopha, Changquing N.P., Shaanxi, China, 12 juni 2013 (Tang Jun)
De volgende morgen besloten we meteen naar de plek te gaan waar we de Blackthroat de dag ervoor het pad zagen oversteken. Bij aankomst was het stil, maar de onbedwingbare Zang speelde na een kwartiertje een korte strofe af en de vogel begon meteen naast ons te zingen. Na de gebeurtenissen van de vorige dag waren we van mening dat het nest zich bij deze viersprong bevond, het vrouwtje zat te broeden en het mannetje de wacht hield. Na nog een kwartiertje stak de vogel het pad over en liet zich nu vanaf de andere kant wederom enkele seconden vrij zien, waarbij ik goed de ietwat onregelmatige zwarte keel/borstafscheiding kon zien en de vuilwit lijkende onderdelen. Hiermee besloot ik hem te laten voor wat het was. We bezochten nog twee andere mannetjes Blackthroat, die zich ook goed lieten horen. De plekken waar ze zaten leken nog moeilijker dan de plek waar ik de vogel zag, met alleen maar bamboe vegetatie en weinig open plekken.
Russet Bush Warbler Locustella mandelli, Changquing N.P., Shaanxi, China, 13 juni 2013 (Zang Yongwen)
We vatten het plan op om zo veel mogelijk nieuwe soorten aan de vakantielijst toe te voegen en wie weet een Panda te zien. Dat soorten toevoegen aan de lijst lukte aardig met drie nieuwe parrotbills, twee nieuwe bush Warblers en een nieuwe Phyllo en Seicercus. Al met al geweldig vogelen! De Panda hebben we niet meer gezien, maar wel hebben we twee maal dichtbij geluiden gehoord die van een Panda afkomstig konden zijn en onze nekharen deden rijzen.
Spectacled Parrotbill Sinosuthora conspicillata, Changquing N.P., Shaanxi, China, 13 juni 2013 (Tang Jun)
De volgende dag begonnen we aan de 600+ kilometer terug richting Chengdu. (Je zou eigenlijk als je alleen voor de Blackthroat wilt gaan beter op Xi'an kunnen vliegen, 200 kilometer van de plek. Leuke bijkomstigheid is dat in een nabij gelegen dorpje een kolonie van ongeveer 20 Crested Ibises is die je in de aangrenzende rijstvelden mooi kan bekijken. Er zijn inmiddels weer 2000 exemplaren van deze bedreigde soort.)
Crested Ibis Nipponia nippon, dorpje nabij Changquing N.P., Shaanxi, China, 14 juni 2013 (Max Berlijn)
Onderweg terug zagen we nog wat leuke hoogtepunten zoals een paartje Tawny Fishowls, een mooie Chinese Goshawk en twee erg tamme Chinese Bamboo Partridges (door mij ontelbare keren gehoord maar nog nooit goed gezien).
Chinese Bamboo Partridge Bambusicola thoracicus, road from Changquing N.P. to connection with G5, Shaanxi, China, 14 juni 2013 (Tang Jun)
Chinese Sparrowhawk Accipiter soloensis, road from Changquing N.P. to connection with G5, Shaanxi, China, 14 juni 2013 (Max Berlijn)
Tawny Fishowl Ketupa flavipes, road from Changquing N.P. to connection with G5, Shaanxi, China, 14 juni 2013 (Max Berlijn)
Het blijkt dat al de Blackthroat foto's die te vinden zijn op het net en gemaakt de laatste twee jaar in dit park, afkomstig zijn van één mannetje/paartje. In ieder geval zijn alle foto's van 2013 van dezelfde vogel. Ik bleek de negende 'groep' te zijn die de Blackthroat in 2013 zag (een groep eind april bleek te vroeg) en na mij zouden/zullen er nog minimaal drie groepen volgen. Er gaan veel verwarrende verhalen de ronde over hoe makkelijk of moeilijk groepen het vonden om de vogel te zien. Bij aankomst begin mei lijkt de vogel eenvoudiger te zijn (hoewel ik de Duitse begeleider van drie Britten waaronder Pete Morris tegenkwam en hij vertelde dat het hen ook zeven uur kostte). Vorig jaar was de vogel na het uitkomen van de eieren rond 20 juni makkelijk omdat deze (het mannetje, want daar gaat het toch om) om de dertig minuten kwam voeren. Hiervoor moet men wel eerst daadwerkelijk ook het nest vinden. Het blijft moeilijk te voorspellen of het park open zal blijven, zeker gezien de 'drukte' en kijkende naar de situatie die zich in Foping voordeed.
Het speciaal reizen voor dit soort moeilijke soorten en met niet een te grote groep bevalt me goed. Echter, dit tripje koste me 1600 euro (ik hou niet van bedragen noemen maar het zal toch gevraagd worden) hetgeen met een groep minder zal zijn omdat je kosten van de vereiste gidsen en permits kan delen.
Dus wat wordt de volgende trip? Wat mij betreft smaakt Sichuan naar meer. Naast de fazanten in april zit hier nog een leuke Holarctische Parrotbill, ook zo'n voorheen onmogelijke maar recent herontdekte soort. Als ze ooit de Streaked Reedwarbler, nog zo'n soort die nu 'kwijt' is, terug vinden zal ik zeker ook proberen een poging te wagen. En dan is er nog de vorig jaar herontdekte Sillem's Mountainfinch.
20174 views
Comments:
 |
| Gaaf hoor, Max! en wat een ontzettend gaaf beest. |
|
| En over de mogelijk impact van al dat getape, hebben we het maar even niet. Of hoe tikken voor alles gaat, ook voor het welzijn van eender welke soort, zeldzaam of niet ... |
|
| @dominique, eens, zelf geen tape gespeeld maar de noodzakelijke begeleiders doen het dus wel, dus wat moet je? Niet gaan is dan dus de enige optie.. maar ik wil ook geen dieren doden maar ben toch geen vegetariër geworden.. Overigens lijkt deze Blackthroat er prima tegen te kunnen omdat die immers al twee jaar succesvol broedt op deze plek, de andere twee mannetjes worden overigens niet gestoord. De net gearriveerde RHRobin op de nieuwe plek van Ben was overigens na de gepubliceerde foto's van onwaarschijnlijke schoonheid wel weg.. |
| Gewijzigd op: 2013-06-20 09:42:27 |
|
| Ik wil hier met geen stenen gooien want heb zelf al behoorlijk wat met tape gewerkt, alleen wordt het toch een ander verhaal bij (mogelijk) extreem zeldzame soorten, vind ik. Een ander tapet, dus ik ook maar, lijkt me in deze echt wel iets te gemakkelijk. Ieder is zelf verantwoordelijk voor de keuzes die hij maakt en inderdaad: niet gaan was in deze een optie (omdat je op voorhand gewoon wist dat eindeloos tapen een deel van het verhaal zou gaan worden). Ik wou het punt gewoon even aanhalen omdat er een generatie vogelaars lijkt te zijn die zich de vraag van mogelijk negatieve impact van tapen gewoon niet eens meer wil/durft stellen. Tapen is zo mainstream geworden dat men er niet meer bij nadenkt of dat eigenlijk wel kan of verantwoord is. In je verslag staat een foto van een Happy Max, maar of ook de Blackthroat zo happy is met al die nodeloos verspilde energie, is maar zeer de vraag ... |
| Gewijzigd op: 2013-06-20 09:43:38 |
|
| Als je zelf met tape werkt heb je volgens mij boter op je hoofd. Op dit moment zijn dit de enige bekende plekken voor deze soort, hoe zeldzaam die is zal de tijd uitwijzen. Nogmaals ik zelf heb niet getaped (doe ik overigens zelden, geen spullen en vaak niet de benodigde geluiden bij me) en heb anderen trachten te weerhouden dit overmatig te doen, maar deze Chinezen begrijpen echt niet dat er een kans bestaat dat ze iets verkeerd doen. Ik stel me maar gerust met het feit dat de bezoeken aan deze locaties voor het park zelf hopelijk revenuen oplevert. Als ik niet ga, gaan de anderen toch (na mij zouden vier Belgen het proberen), blijven de vliegtuigen vliegen en de auto' s er naar toe rijden, misschien egoïstisch maar ik ga niet principieel thuis blijven maar probeer het zo fatsoenlijk mogelijk te doen. |
| Gewijzigd op: 2013-06-20 10:09:12 |
|
| Ik wou dit gewoon maar even aanstippen, omdat ik het te belangrijk vind om dit punt onvermeld te laten, gewoon, omdat tapen als o zo gewoon en o zo ongevaarlijk wordt beschouwd, of het nu een extreme tick is in China, een Kleinst waterhoen vlak bij huis of de laatste Hazelhoenen in België. |
|
| Eens, Groet max |
|
| In Sinharaja in Sri Lanka is tapen (zoals jullie het afspelen van het geluid nog steeds noemen) ten strengste verboden. Het werd te gek met al die Bird Tours die vrijwel dagelijks alle endemen afspeelden. Ik kon alleen nog maar geluiden opnemen bij de Blue Magpie Lodge, net buiten het park. Alleen opnemen mag ook niet, maar ik weet niet of ze je nu ook op Smartphones gaan fouilleren? Dit soort problemen spelen nu in de hele wereld bij zeldzame soorten die zich nog vastklampen aan het laatste stukje "postzegel grote" habitat of reservaat. |
|
| Het blijft inderdaad een issue dat tapen. In Eagle's Nest had ik er twee jaar geleden ook erg veel last van. We waren aan het eind van het seizoen en vogels reageerde totaal niet meer. Op zich geen slecht teken, ze zaten er allemaal en dat wij ze wat moeilijker te zien kregen is ons probleem. Ik weet niet of tapen bij "gesettelde" broedvogels echt een probleem is. Kijk naar die Blackthroat, die broed al twee jaar op die plek terwijl er door de Chinezen veel getaped wordt. Bij terreinen als Eagle's Nest bevind je je maar in een heel klein gedeelte van het gebied. Indien je verstoord is het alleen voor die paartjes die zich langs de weg bevinden. Mogelijk is dit bij de Blackthroat ook het geval, om je een idee te geven, dit park herbergt 200 Reuzenpanda's, dus hoeveel Blackthroats zitten er echt??? |
| Gewijzigd op: 2013-06-20 15:38:21 |
|
| ... |
| Gewijzigd op: 2013-07-02 18:02:12 |
|
| Sichuan is natuurlijk een geweldige bestemming, en de rechtstreekse vlucht van Amsterdam naar Chengdu is een bijkomend pluspunt. Overmatig tapen: het meest bizarre wat wij ooit meemaakten was in een reservaat in het oosten van Brazilië. Daar liepen we een bekende Amerikaanse bird tour tegen het lijf, maar we wisten niet hoe gauw we weer weg moesten komen, want ze draaiden gewoon continu een bandje af met alle doelsoorten van dat bos. Gewoon continu, al lopend. Geen kans om een vogel te horen, dus wij maakten ons uit de voeten. Bizar, en gelukkig nooit meer meegemaakt. Nou ja, eenmaal ook zoiets, bij een Krekelzanger in Friesland. Komt er een vogelaar aan, zet zijn fiets met op de bagagedrager een keihard spelende tape van Krekelzanger tegen een boom en gaat zelf uitgebreid rondlopen. Krekelzanger daar niet meer gezien, en daarna ook door niemand meer. |
|
| Tapen, ok... Maar 7 uur een vogel ambeteren = amateurisme. Mijn record (waar ik niet trots op ben) is 2 uur, voor een Moustached Antpitta in de regen. Na die tijd zou ik gewoon stilletjes en in schaamte afdruipen, en stoppen met die vogel te mismeesteren. |
|
| Volgens mij staat er nergens dat ik 7 uur met een tape gerommeld heb of de vogel gekweld heb. Als je goed leest zag ik de vogel nadat hij uit eigen beweging besloot zich te laten zien, ik moest daar overigens wel 6.5 uur op wachten, de tapes zaten toen al geruime tijd in de tas van de Chinees..Die Chinezen hebben tijdens ons verblijf die dag de twee uur tapen absoluut niet gehaald dus ik leg dat amateurisme graag bij je terug.. |
| Gewijzigd op: 2013-06-20 22:46:52 |
|
| @Lieven: je snapt duidelijk het punt niet. Het gaat niet om de duur, het gaat om het medium. Twee uur een Moustached Antpitta tapen, een kwartier een Kwartelkoning tapen, een half uur een Serendib Scops-owl tapen, ... heeft niks met professionalisme of amateurisme te maken, wel met een ingesteldheid. Om eerlijk te zijn zou ik na twee uur antpitta ook durven spreken van 'die vogel mismeesteren' en vind ik je opmerking aan het adres van Max behoorlijk misplaatst. Er is en blijft een groot verschil tussen tapen bv. om te inventariseren en tapen om te tikken. En zelfs bij tapen om te tikken zijn er gradaties, waarbij twee uur Moustached Antpitta wat mij betreft aan het behoorlijk schaamteloze eind van het spectrum zit. Enige nederigheid in het uitdelen van lessen zou je sieren. |
| Gewijzigd op: 2013-06-21 08:17:39 |
|
| Ik zou me in ieder geval kapot schamen.... |
|
| Ik wil er gerust bijdenken dat Max er zelf verveeld zat als die Chinees op semi-random momenten begint te spelen, en dat hij zelf gewoon ook een paar uur er rustig heeft gezeten zonder geluid, bewegen e.d... Blijft gewoon ook dat ik in zo een geval ook wel heel veel zou doen om de vogel te zien, en ik zal niet de enige zijn die jaloers is op Max en de waarneming van Blackthroat. Maar hoe leg je aan de volgende groep uit dat jij 7 uur middenin die vogel zijn territorium hebt gezeten omdat je te traag was hem goed in beeld te krijgen? Verder maak ik wel zelf uit hoe beschaamd ik moet zijn mbt tapen. Ik heb in een extreem geval 2 uur nodig, ik tape nooit meer dan nodig om de vogel herkenbaar te zien (in tegenstelling tot vele fotografen en tour groepen) en nee, ik ben er nog altijd niet trots op als ik 'moet' tapen maar dat maak ik zelf wel uit. En als ik zeg 2 uur voor Moustached, is dat 3 keer in het eerste uur en iedere 10 minuten in het tweede uur, want het was geen broedseizoen en de vogel was dus niet heel territoriaal/nieuwsgierig. @ Dominique: je spreekt jezelf tegen (het gaat niet om de duur... en vervolgens: en zelfs bij het tapen zijn er gradaties...), maar dat doe je vaker. |
|
| Sommige gasten zijn inderdaad de schaamte voorbij, schokkend is het... |
|
| Gast, als je met modder begint te gooien kan ik dat ook. Kan je met droge ogen beweren dat Birds of Asia, die jij hebt uitgegeven en waarvoor ik euros aan jou heb betaald, geen enkele opname bevat met behulp van play-back? Indien zo, mijn oprechte excuses. Ook als je al die Pitta's in ZO-Azie ziet zonder playback. Maar verder, zoals gezegd, velen (niet iedereen) hebben boter aan hun hoofd, maar ik ben daar niet schijnheilig in, en als ik het fout doe, doe ik het 'goed' fout en zorg ik ervoor dat het geen uren aansleept. Ik zit helemaal niet in dezelfde league als birdquest en anderen die alles plat-tapen en waarvoor iedereen hier oooh's en aaah's over heeft, en ik moet zelf hard slikken als ik sommige foto's op bvb. birdpix zie waarvan ik gewoon weet dat die met playback zijn gemaakt, terwijl iedereen er moet aanvinken bij uploaden dat het vooral niet zo is. |
|
| Maar wat een gave soort, die Blackthroat!!! Een van m'n vele most wanteds. |
|
| Lieven nogmaals ik heb juist gevraagd aan mijn Chinese maatjes om discreet om te gaan met de tape hetgeen ook gebeurde, misschien heeft het daarom wel 6.5 uur geduurd? Mijn aanwezigheid op een van de paadjes in het gebied bij de Blackthroat lijkt me van niet zo'n groot belang, zoals ik al vertel de vogel leek zijn eigen gang te gaan. Ik kan me niet voorstellen het voor mijn opvolgers verpest te hebben als eenling met 8 groepen vogelaars voor me op diezelfde paadjes.. |
|
| kga er niets meer over zeggen (ik was er niet bij maar had er uiteraard dolgraag bij geweest, ik weet nog hoe ontgoocheld ik was toen de foto's van de Chengdu vogel uitkwamen, ik had ze liever zelf genomen ;-) !), en ik kan me zo al inbeelden dat in gezelschap van die Chinezen zoeken naar Blackthroat enerzijds een houvast biedt (zij weten het beestje zitten en zijn gids), maar anderzijds ook contraproductief kan werken (sowieso hoe meer mensen, des te meer beweging/lawaai/...). Ik heb zo eens een uur lopen zoeken naar White-throated Partridge in Nameri. 2 rangers bij me waren voortdurend aan het bewegen, waardoor ik die roepende patrijzen niet te zien kreeg. Tot ik ze vroeg om even te blijven zitten, en ik op mijn eentje achter de patrijzen aan kon. Vaak heb je dat soort situaties niet in de hand op verplaatsing, en hier leek het me gewoon een beetje extreem, waarmee ik niet gezegd wou dat het helemaal bij jou ligt, Max. Het lijkt me gewoon wel niet houdbaar hoe de Chinese gidsen dezelfde Blackthroat willen blijven tonen gezien er alsmaar meer mensen hem willen zien, maar anderzijds, als deze het een beetje volhoudt voor een paar jaar, is het ook maar 1 broedpaar dat 'verstoord' wordt... |
|
| Ik begrijp trouwens niet waar ik al die beledigingen van je aan te danken heb, "amateur, te traag om de vogel in beeld te krijgen"??, ik wilde gewoon een bijdrage op deze site doen van een voor mij erg waardevolle vogelervaring meer niet.. Edit: ik zie nu je posting net voor de mijne, zand erover. |
| Gewijzigd op: 2013-06-21 18:41:03 |
|
| @Max: ik zou je met klem willen vragen om van nu af aan enkel nog te doen waar je top in bent: escapes twitchen (en dat mag zonder enige scrupules met gebruik van tape, zelfs tot 10 uur aan een stuk :-) |
|
| Zoveel tijd in een vogel steken, dat is toch juist mooi! Het moet wel spannend blijven! Dan moet je zo'n ding natuurlijk wel zien uiteindelijk. Want Pauwfazanten mogen ze wat mij betreft allemaal strikken, wat een klote beesten zijn dat! |
|
| Gefeliciteerd Max! Fantasisch die Blackthroat en ook die RHRobin. Coole actie van je en een leuk verhaal. |
|
| ... |
| Gewijzigd op: 2013-07-02 18:01:47 |
|
| @dominique :-D, dank ook aan alle anderen |
| Gewijzigd op: 2013-06-21 22:28:22 |
|
| Plek (als ik het goed heb aangeduid) van de Blackthroat: http://observado.org/waar... |
|
| Blijkbaar is de andere plek, Foping, weer toegankelijk? http://www.surfbirds.com/... |
| Gewijzigd op: 2013-06-23 22:47:44 |
|
| http://www.surfbirds.com/... leuke platen van Tang Jun van zijn reizen wel een beetje scrollen. |
| Gewijzigd op: 2013-07-15 09:12:27 |
|
| Hierbij de link naar het korte tripverslagje met de Birdlist: http://www.cloudbirders.c... |
|
| Eerste foto ooit van een eerstejaars vogel (mannetje), via Punkbirder: http://www.birdnet.cn/thr... |
|
| En dat een jaar na de Rufous-headed! |
|
| Nog een idee waar gemaakt, mijn Chinees is wat roestig... |
|
| De campus van Chengdu weer. |
|
| Ik heb begrepen dat mijn plek van de Blackthroat en Foping inmiddels gesloten zijn omdat het een militaire zone is geworden (lees men wil geen pottenkijkers) zie http://www.birdforum.net/... dat is het probleem in China, ze zetten zo'n park in eens dicht.. |
|
| Hierbij toch een plaatje http://www.surfbirds.com/...... Blackthroat moet gemaakt zijn in Foping, erg moeilijk om in te komen maar BQ is het gelukt. |
|
| Begrijp ik het nu goed dat ik dus Sichuan Bush Warbler heb gezien en dat de foto van de vogel in dit stuk er ook een is? Zie http://www.xeno-canto.org... voor de verspreiding van deze nieuwe soort en http://www.xeno-canto.org... voor Russet, die dus veel zuidelijker zit er niet voorkomt in het gebied van de Blackthroat. Of denk ik te simpel. |
| Gewijzigd op: 2015-06-14 08:52:15 |
|
| Het artikel van Alstrom et al is open access: http://www.avianres.com/c... Kaartje daarin laat zien dat inderdaad alleen Sichuan in Shaanxi zit. |
|
| Okay dan, dank, ff aanpassen dan onder deze foto? Eigenlijk is het dan meer een "split" van Russet ipv een echte nieuwe ontdekking, toch? |
|
| Nu ook een paartje ontdekt door eene Summer Wong in Sichuan zelf: http://www.surfbirds.com/... plek is helaas niet bekend buiten de locale gidsen. |
